Mystical Studies

Methods of Persuading the Audience in Kashf al-Mahjūb: Rhetorical Criticism

Authors

1 Assistant Professor, Department of Persian Language and Literature, University of Kashan (taheri@kashanu.ac.ir)

2 Ph.D of Persian Language and Literature, University of Kashan

Abstract

Hojviri’s Kashf al-Mahjūb is one of the oldest Persian mystical books, that has always been important from various aspects, especially for teaching of the mystical principles, and the attention to this work is greatly influenced by the author's power to persuasion the audience. The present article has been written to study the methods of persuasion of the audience in Hojviri’s Kashf al-Mahjūb based on rhetorical criticism and in a qualitative method using descriptive-analytical method and tries to answer these questions: What methods did Hojviri use to persuade the audience? And what factor has influenced the persuasion of the readers of Kashf al-Mahjūb? The results show that Hojviri uses methods such as presenting moral and human content, using familiar language, two-way and interactive style, reasoning, allusion and citation, using stories and anecdotes, and using figurative image such as allegory, simile, and metaphor to persuade his audience.

Keywords

  1. احمدی محمد (۱۳۹۶)، «ماهیت نقد رتوریکی و اهمیت آن در مطالعات ادبی»، بلاغت کاربردی و نقد بلاغی، سال دوم، شمارۀ ۳، ۷۳ـ۸۷.
  2. ـــــ (۱۳۹۴)، «تحلیل رتوریکی مناظرۀ هدهد با مرغان»، مجموعه مقاله‌های دهمین همایش بین‌المللی ترویج زبان و ادب فارسی دانشگاه محقق اردبیلی، ۴ تا ۶ شهریور، ۳۴۱ـ۳۵۰.
  3. ــــــــــ (۱۳۹۷)، رتوریک؛ از نظریه تا نقد، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
  4. امیرکاوه، سعید و اسلامی، شعیب (1395)، «روش اقناع مخاطب در نهج‌البلاغه»، نشریه پژوهش‌های اجتماعی اسلامی، شمارۀ 110، 175ـ214.

5. ‌آذرنوش، آذرتاش (۱۳۹۸)، فرهنگ معاصر عربی‌فارسی (ب‍ر اس‍اس ف‍ره‍ن‍گ ع‍رب‍ی‌ان‍گ‍ل‍ی‍س‍ی ه‍ان‍س ور‏‫)، تهران: نشر نی.

  1. بینگر، اتولر (1376)، ارتباطات اقناعی، ترجمۀ علی رستمی، تهران: مرکز تحقیقات مطالعات و سنجش برنامه‌ای صداوسیما.
  2. حقیقی، رقیه بایرام (1392)، «بررسی تأویل اقوال مشایخ در کشف المحجوب هجویری»، ادب فارسی، شمارۀ 12، 193ـ210.
  3. داد، سیما (۱۳۸۷)، فرهنگ اصطلاحات ادبی، چ۴، تهران: مروارید.
  4. دیکسون، پیتر (۱۳۸۹)، خطابه، ترجمۀ حسن افشار، تهران: نشر مرکز.
  5. زرین‌کوب، عبدالحسین (1389)، نقد ادبی، تهران: امیرکبیر.
  6. ساروخانی، باقر (1383)، اندیشه‌های بنیادین علم ارتباطات، تهران: خجسته.
  7. شاکر، مینا (1397)، «اقناع مخاطب در حدیقۀ سنایی با احتجاج به آیات و احادیث»، تاریخ و ادبیات، شمارۀ 82، 83ـ112.
  8. شمیسا، سیروس (۱۳۸۷)، انواع ادبی، ویرایش چهارم، تهران: میترا.
  9. صالحی، مهدی (۱۳۹۰)، «از قیاسش خند آمد خلق را»، رشد آموزش زبان و ادب فارسی، شمارۀ ۴ (پیاپی ۹۸)، ۴۰ـ۴۳.
  10. صیادی‌نژاد، روح‌الله، امیری، شهرام و ذکایی، عبدالحسین، (۱۳۹۷)، «شگردهای زبانی (دستوری و آوایی) متنبی در اقناع از منظر پراگماتیسم»، مجله زبان و ادبیات عربی (دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی مشهد)، دورۀ ۱۰، شمارۀ ۱۸، ۱۱۹ـ۱۴۷.
  11. علوی، سیدحمیدرضا و همکاران (1397)، «بررسی شیوه‌های ارتباطی اقناعی (استنباط از متون اسلامی و متون ادبیات پایداری)»، مطالعات فرهنگ- ارتباطات، دورۀ نوزدهم، شمارۀ 42، 145ـ164.
  12. عمر، احمد مختار عبدالحمید (۱۴۲۹ق/ ۲۰۰۸م)، معجم اللغة العربیة المعاصرة، قاهره: عالم‌ الکتب.
  13. فتح‌اللهی، ابراهیم و کاملی، ابراهیم (1394)، «فرایند اقناع در قرآن کریم»، تحقیقات علوم قرآن و حدیث، شمارۀ 25، 75ـ99.
  14. فرهنگ آکسفورد (1393)، ترجمۀ ابوالقاسم طلوع، تهران: جنگل.
  15. قهرمانی، علی و حسینی، صدیقه (1396)، «مرثیۀ ابوالبقاء الرندی در آیینۀ نقد رتوریک»، پژوهشنامه نقد ادب عربی، شمارۀ 14، 123ـ151.
  16. کرم‌پور، زهرا و همکاران (1394)، «اقناع مخاطب در نهج ‌البلاغه»، پژوهشنامه نهج ‌البلاغه، شمارۀ 9، 27ـ54.
  17. متولی، کاظم (1384)، افکار عمومی و شیوه‌های اقناع، تهران: بهجت.
  18. مرادی، حجت‌الله (1384)، اقناع‌سازی و ارتباطات اجتماعی، چ۲، تهران: ساقی.
  19. مکاریک، ایرنا ریما (۱۳۸۵)، دانشنامۀ نظریه‌های ادبی معاصر، ترجمۀ مهران مهاجر و محمد نبوی، تهران: آگه.
  20. مؤذنی، علی‌محمد و احمدی، محمد (1393)، «درآمدی بر جایگاه فرایند اقناع در فن خطابه و مطالعات ادبی»، پژوهش‌های ادبی و بلاغی، شمارۀ 9، 93ـ112.
  21. نحوی، اکبر و دهقانی، ناهید (1389)، «بررسی ساختار متن در کشف المحجوب هجویری»، بوستان ادب، سال دوم، شمارۀ 6، 147ـ171.
  22. نیکلسون، رینولد (1384)، «کشف المحجوب و هجویری»، ترجمۀ محمود عابدی، مطالعات عرفانی، شمارۀ 2، 17ـ36.
  23. وثاقتی جلال، محسن (1394)، «شگردهای هجویری برای باورپذیری حکایت‌های شگفت‌انگیز کشف‌ المحجوب»، عرفانیات در ادب فارسی، شمارۀ 25، 121ـ141.
  24. هجویری، علی بن عثمان (1393)، کشف المحجوب، به‌کوشش محمود عابدی، تهران: سخن.
  • Receive Date: 29 January 2023
  • Revise Date: 19 June 2023
  • Accept Date: 29 January 2023
  • Publish Date: 21 January 2022