Examining the position of man in the two texts of Mursad al-Abad and Insan al-Kamal

Document Type : Original Article

Authors

Department of Persian Language and Literature, Shahid Bahonar University, Kerman, Iran

Abstract

The mystical didactic texts, which have been increasingly popular in Sufism and mysticism since the 5th century A.H and are known as "narrative texts", are considered as a great capacity for studies related to the field of mysticism due to the mystical experiences of the authors who have undergone a special form of life under the education of sheikh of a particular mystical school. The present article relies on some aesthetic principles of this method based on the book "Language of Poetry in Sufi Prose" written by Dr. Mohammad Reza Shafiei Kadkani, two texts by Mursada al-Abad written by Najmuddin Razi and Insan al-Kamal written by Azizuddin Nasafi, who are both are students of the school of Najmuddin Kabri, have been studied. It was found that both texts introduce two different aspects of the concept of a perfect human due to the difference in quality at two different linguistic levels. The text of Mursad al-Abad presents a royal and royal image of man due to the poetic prose written according to the literary taste of Khawas.

 
منابع
اخوان‌الصفا. (1396). رسائل اخوان‌ الصفا و خُلان ‌الوفاء. تهران: میراث مکتوب.
اکبری، منوچهر و علی‌نژاد، مریم. (۱۳۹۶). جلوه‌های تصویری اندیشه‌های عرفانی عزیزالدین نسفی در رسالۀ انسان کامل. سبک‌شناسی نظم و نثر فارسی، شمارۀ ۳۵، ۱۶۹-۱۸۴.
حافظ، شمس‌الدین محمد. (1396). دیوان حافظ با مجموعۀ تعلیقات و حواشی (علامه محمد قزوینی). به اهتمام عبدالکریم جربزه‌دار. تهران: اساطیر.
رازی، نجم‌الدین. (1399). مرصاد العباد من المبدأ الی المعاد. به اهتمام محمدامین ریاحی. تهران: انتشارات علمی و فرهنگی.
سبزواری، حاج ملا هادی. (1368). شرح منظومۀ الهیات بالمعنی ‌الأخص. به اهتمام دکتر مهدی محقق. تهران: دانشگاه تهران.
سیدان، الهام و پورعماد، سارا. (۱۳۹۶). بررسی و تحلیل جامعه‌شناختی ذوق ادبی با تأکید بر مرصاد العباد نجم‌الدین رازی. نشریۀ نثرپژوهی ادب فارسی (ادب و زبان)، 20 (41)، 161-181.
شبستری، شیخ محمود. (1365). مجموعۀ آثار. تصحیح صمد موحّد. تهران: طهوری.
شفیعی‌ کدکنی، محمدرضا. (1392). زبان شعر در نثر صوفیه. تهران: سخن.
صفا، ذبیح‌الله. (1369). تاریخ ادبیات ایران (جلد سوم). تهران: فردوس.
عفیفی، ابوالعلاء. (1396). کتاب فصوص ‌الحکم و مکتب ابن‌عربی (شرح فصوص الحکم). تهران: روزنه.
کریمی مال‌امیر، محبوبه. (۱۳۹۲). بررسی جنبه‌های بیانی مرصاد العباد (تشبیه و استعاره). پایان‌نامۀ دانشگاه پیام نور استان البرز.
کشاورزی، حکیمه. (۱۳۹۱). بررسی و تحلیل وجوه زیبایی‌شناسی در مرصاد العباد. پایان‌نامۀ دانشگاه سلمان فارسی کازرون.
لاهیجی، محمد بن یحیی. (1371). مفاتیح ‌الأعجاز فی شرح گلشن راز. تهران: زوّار.
مطهری، مرتضی. (1332). اصول فلسفه و روش رئالیسم. تهران: صدرا.
نسفی، عزیزالدین. (۱۳۷۸). عزیز نسفی. لوید وینسنت جان ریجون. ترجمۀ مجدالدین کیوانی. تهران: مرکز.
نسفی، عزیزالدین. (۱۳۸۴). انسان‌ الکامل. تصحیح ماریژان موله. تهران: انتشارات طهوری.
نیکلسون، ا. رینولد. (۱۳۵۸). تصوف اسلامی و رابطۀ انسان و خدا (فکر شخصیت در تصوف). ترجمۀ محمدرضا شفیعی‌ کدکنی. تهران: توس.
هجویری، علی‌بن عثمان. (۱۳۰۴/ ۱۹۲۶). کشف ‌المحجوب. با سعی و اهتمام و تصحیح والنتین ژوکوفسکی. سنت پترزبورگ.
هجویری، علی بن عثمان. (۱۳۹۲). کشف المحجوب. با مقدمه، تصحیح و تعلیقات محمود عابدینی. تهران: سروش.
  • Receive Date: 30 June 2023
  • Revise Date: 31 October 2024
  • Accept Date: 31 October 2024
  • Publish Date: 26 March 2025