Mystical Studies

Intellect in Advaita Vedanta mysticism and its comparison with Islamic mysticism

Document Type : Original Article

Authors

Faculty member, University of Kashan/Department of Islamic Education

Abstract

This article examines and compares the place and characteristics of reason in the philosophical-mystical school of Advaita Vedanta and Islamic mysticism. In this research, by using the library research method, while studying related philosophical and mystical texts, the points of view of the two schools about reason and its role in mystical behavior have been extracted. The findings of the research show that in both mystical traditions, reason plays an important role in knowing the absolute truth, but this ultimate truth is beyond the perceptive power of the human intellect. Therefore, both schools place limits on reason. Both traditions consider self-cultivation along with intellectual development to be necessary to achieve a deep understanding and direct experience of the ultimate truth. Of course, the two schools, have important basic differences in the definition of the ultimate truth and the type of its unity with the world. Also, in the role of divine revelation in the discovery of ultimate knowledge, the point that the ultimate goal of Islamic mysticism is brought up under the title of annihilation or nearness to God. But in Advaita Vedanta, is to get rid of the cycle of reincarnation and realize the unity of Atman with Brahman.

Keywords

منابع

ابن‌ترکه اصفهانی، صائن‌الدین. (1387). تمهید القواعد. تحقیق سید جلال آشتیانی. قم: دفتر تبلیغات اسلامی حوزۀ علمیۀ قم.
ابن‌عربی، محیی‌الدین. (1370). فصوص الحکم. تعلیقات ابوالعلاء عفیفی. تهران: الزهراء.
ابن‌عربی، محیی‌الدین. (بی‌تا). الفتوحات المکیه. بیروت: دار احیاء التراث العربی
ابوالقاسمی، مریم. (1389). بررسی تطبیقی عرفان ایرانی با ادیان و مکتب‌های فلسفی و عرفانی هند. مجلۀ مطالعات عرفانی، شمارۀ 10، 45-70.
داسگوپتا، سورندراناته. (1395). سیر تحول عرفان هندی. ترجمۀ ابوالفضل محمودی. تهران: انتشارات حکمت.
رحیمی، علی‌اصغر. (1391). آدویت ودانتا: مبانی و اصول. تهران: انتشارات حکمت.
رهنمایی، حسین. (1402). تیراژۀ باورها. قم: انتشارات جهاد دانشگاهی.
شیواناندا، سوامی. (۱۳۹۷). چهارده درس راجایوگا. ترجمۀ مهدخت پریشان‌زاده. تهران: ماهنامۀ دانش یوگا.
غزالی، ابوحامد محمد. (1990). تهافت الفلاسفه. بیروت: دارالکتب العلمیه
غزالی، ابوحامد محمد. (1988). المنقذ من الضلال. قاهره: دارالکتب الحدیثه.
غزالی، ابوحامد محمد. (1368). کتاب الاربعین. ترجمۀ برهان‌الدین حمدی. تهران: اطلاعات.
فضلی، علی. (1401). نقد عرفان به عقل، تاریخ فلسفۀ اسلامی. مؤسسۀ آموزش عالی آل طه، 1 (2)، 31-56.
قونوی، صدرالدین. ( 1380). اعجاز البیان. تصحیح سید جلال‌الدین آشتیانی. قم: انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی.
قیصری، داود. (1386). شرح فصوص الحکم. تصحیح علامه حسن حسن‌زاده آملی. قم: بوستان کتاب.
مایستر، چاد. (1397). آشنایی با فلسفۀ دین. ترجمۀ حسین رهنمایی. تهران: انتشارات جهاد دانشگاهی.
ملاصدرا، محمد بن ابراهیم. (1386). الحکمة المتعالیة فی الاسفار العقلیة الاربعة. تصحیح حسن حسن‌زاده آملی. تهران: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.
یزدان پناه، سید یدالله. (1389). مبان و اصول عرفان نظری. قم: مؤسسۀ آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره).
Aurobindo, S. (1949). The Life Divine. Pondicherry: Sri Aurobindo Ashram Press.
Chandogya Upanishad. (2008). Translated by Swami Lokeswarananda. Kolkata: The Ramakrishna Mission Institute of Culture.
Dasgupta, S. (1975). A History of Indian Philosophy (Vol. 2). Cambridge University Press.
Deussen, P. (2015). The System of the Vedanta: According to Badarayana's Brahma-Sutras and Shankara's Commentary Thereon. Translated by Charles Johnston. New Delhi: Palala Press.
Deutsch, E. (1969). Advaita Vedanta: A Philosophical Reconstruction. Honolulu: University of Hawaii Press.
Doniger, W. (1991). The laws of Manu. Penguin.
Fowler, J. D. (2002). Perspectives of Reality: An Introduction to the Philosophy of Hinduism. Sussex: Sussex Academic Press.
Gambhirananda, S. (Trans.). (2006). The eight Upanishads (Vol. 1): With the commentary of Śaṅkarācārya (3rd ed.). Advaita Ashrama.
Hiriyanna, M. (2005). Outlines of Indian Philosophy. Motilal Banarsidass Publishers.
Mayeda, S. (2006). A Thousand Teachings: The Upadesasahasri of Sankara. Motilal Banarsidass Publishers.
Radhakrishnan, Sarvepalli (1927). Indian Philosophy (Vol. 2). London: George Allen & Unwin Ltd.
Rambachan, A. (1994). The Limits of Scripture: Vivekananda's Reinterpretation of the Vedas. University of Hawaii Press.
Śaṅkarācārya. (1972). Brahma-sūtra-bhāṣya of Śrī Śaṅkarācārya (Swami Gambhirananda, Trans.). Advaita Ashrama.
Shankara, Adi (1965). Brahma Sutra Bhashya. Translated and commented by Swami Gambhirananda. Kolkata: Advaita Ashrama.
Sharma, C. (1993). A Critical Survey of Indian Philosophy. Motilal Banarsidass Publishers.
  • Receive Date: 19 May 2024
  • Revise Date: 25 July 2025
  • Accept Date: 07 September 2025
  • Publish Date: 21 December 2024