A Critique of the Validity of the Personal Unity of Being

Document Type : Original Article

Authors

1 PhD student at the Shia Studies Center, full member of the Islamic Theology Association of Qom Seminary

2 Assistant Professor, Institute of Islamic Sciences and Culture and a full member of the Islamic Theology Association of Qom Seminary

3 PechoheshQh hoze and daneshQah

Abstract

The theory of unity of existence is one of the fundamental ideas of Islamic mysticism, and its various interpretations are accepted by most mystics and Sufis. One of the interpretations of this theory is the personal unity of existence, according to which the only true being in the world that fills all existence is God, and all others are considered manifestations and shadows of the Almighty; as a result, the plurality that exists in the world is a plurality of manifestations, not a plurality of truths. In order to find a solid basis for expressing their point of view, the defenders of this theory have relied on some verses and narrations, and sometimes have considered those narrations to be the best evidence or witness to their claim. This article examines the narrations that have been put forward in support of this theory in a documentary manner and with the method of content analysis, and shows that these narrations either do not have a clear implication for this theory or are plagued by weak chain of transmission and have not been quoted in reliable narrative books. Finally, it was concluded that the theory of unity of existence is not acceptable according to the system of Shiite narrations.

 
منابع
قرآن کریم.
آملى، حیدر. (1422ق). تفسیر المحیط الأعظم. چ3. تهران: سازمان چاپ و انتشارات وزارت ارشاد اسلامى.
آملى، حیدر. (1368ش). جامع الأسرار و منبع الأنوار. چ1. تهران: مرکز انتشارات علمى و فرهنگى وابسته به وزارت فرهنگ و آموزش عالى.
ابن‌بابویه، محمد بن على. (1378ق). عیون أخبار الرضا(ع). چ1. تهران: نشر جهان‏.
ابن‌بابویه، محمد بن على. (1398ق). التوحید (للصدوق). چ1. قم: جامعۀ مدرسین حوزۀ علمیۀ قم.
ابن‌طاووس، على بن موسى. (1330ق). جمال الأسبوع بکمال العمل المشروع. ‏چ1. قم: دار الرضى.
ابن‌عربى، محیى‌الدین. (بی‌تا). الفتوحات المکیة (اربع مجلدات). چ1. بیروت: دارالصادر.
امینی‌نژاد، علی. (1394). حکمت عرفانی (تحریری از درس‌های عرفان نظری استاد سید یدالله یزدان‌پناه). قم: مؤسسۀ آموزشی پژوهشی امام خمینی(ره).
جندى، مؤیدالدین. (1423ق). شرح فصوص الحکم (الجندى). چ2. قم: بوستان کتاب.
جهانگیرى، محسن. (1375). محیى‌الدین ابن‌عربى چهرۀ برجستۀ عرفان اسلامى. چ4. تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
جواد آملی، عبدالله. (1386ش). رحیق مختوم. تحقیق حمید پارسانیا. چ3. تهران: اسرا.
جواد آملی، عبدالله. (1387ش). تحریر تمهید القواعد. چ1. تحقیق حمید پارسانیا. تهران: اسرا.
حر عاملى، محمد بن حسن. (1418ق). الفصول المهمة فی أصول الأئمة (تکملة الوسائل). تصحیح محمد بن محمد الحسین القائینى. چ1. قم: مؤسسۀ معارف اسلامى امام رضا(ع).
حسن‌زاده آملى، حسن. (1379). وحدت از دیدگاه عارف و حکیم. چ3. قم: انتشارات تشیع.
حسن‌زاده آملى، حسن. (1381). هزار و یک کلمه. چ3. قم: بوستان کتاب.
حسینی تهرانى، محمدحسین. (1426ق الف). الله‌شناسى. چ4. مشهد: انتشارات علامه طباطبایى.
حسینی تهرانى، محمدحسین. (1426ق ب). مهر تابان. چ8. مشهد: انتشارات ملکوت نور قرآن.
سجادی، جعفر. (1373). ‏فرهنگ معارف اسلامى. چ3. تهران: کومش.
سجادی، جعفر. (1383). فرهنگ اصطلاحات و تعبیرات عرفانی. چ7. تهران: طهوری.
سیوطی، جلال‌الدین. (بی‌تا). الدر المنثور فی تفسیر المأثور. قم: مکتبة آیت‌الله المرعشی.
شریف الرضی، محمد بن حسین. (1414ق). نهج البلاغه. چ1. قم: هجرت‏.
طباطبایى، محمدحسین. (1387). مجموعه رسائل علامه طباطبایى. چ1. قم: بوستان کتاب.
طباطبایى، محمدحسین. (1999م). الرسائل التوحیدیة. چ1. بیروت: النعمان.
طوسى، محمد بن الحسن. (1411ق). مصباح المتهجّد و سلاح المتعبّد. چ1. بیروت: مؤسسة فقه الشیعة.
طوسى، محمد بن حسن. (1407ق). تهذیب الأحکام (تحقیق خرسان). چ4. تهران: دارالکتب الاسلامیه‏.
قیصرى، داود. (1375). شرح فصوص الحکم (القیصرى). چ1. تهران: شرکت انتشارات علمى و فرهنگى.
کبیر مدنی شیرازی، سید على خان بن احمد. (1409). ریاض السالکین فی شرح صحیفة سید الساجدین. چ1. قم: دفتر انتشارات اسلامى.
کربلایى، جواد. (بی‌تا). الأنوار الساطعة فى شرح الزیارة الجامعة. چ1. قم: دارالحدیث.
کلینى، محمد بن یعقوب. (1407ق). الکافی. تصحیح على‌اکبر غفارى و محمد آخوندى. چ4. تهران: دارالکتب الاسلامیه.
مجلسى، محمدباقر بن محمدتقى. (1403ق). بحار الأنوار. چ2. بیروت: دار إحیاء التراث العربی‏.
مسعودى، على بن حسین. (1384). اثبات الوصیة. چ3. قم: انصاریان‏.
مطهری، مرتضی. (1389الف). آشنایی با قرآن 6. چ26. تهران: انتشارات صدرا.
مطهری، مرتضی. (1389ب). عرفان حافظ. تهران: انتشارات صدرا.
مطهری، مرتضی. (1390). انسان کامل. تهران: انتشارات صدرا.
ملاصدرا، صدرالدین محمد بن ابراهیم. (1981م‌). الحکمة المتعالیة فى الاسفار العقلیة الاربعة، با حاشیه علامه طباطبایی. چ3. بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
منسوب به جعفر بن محمد، امام ششم(ع). (1400ق). مصباح الشریعه. چ1. بیروت: اعلمى.
موحدی اصل، محسن. (1400). بررسی میزان دلالت برخی آیات قرآن بر وحدت شخصی وجود. انوار معرفت، شمارۀ 20، 75-78.
موسوی، علیرضا. (1403). بازخوانی انتقادی ادلۀ روایی وحدت وجود. مطالعات ادیان و عرفان تطبیقی، 8(1)، 1-24.
  • Receive Date: 05 February 2025
  • Revise Date: 03 June 2025
  • Accept Date: 03 June 2025
  • Publish Date: 08 September 2025