نویسندگان

• مصطفی موسوی
• ریحانه حجت الاسلامی

دانشگاه تهران

چکیده

بهاءالدین محمد، معروف به سلطان‌ولد، فرزند ارشد مولانا جلال‌الدین محمد بلخی، یکی از شخصیت‌های تأثیرگذاری بود که در حیات مولانا و پس از وفات او نقش مهمی در حوادث پیش‌آمده، به‌ویژه در تدوین آثار مولانا ایفا کرد. او از موقعیت ممتازی برخوردار بود به خصوص که در میان اطرافیان مولانا تنها کسی است که از خود آثار مکتوب قابل توجهی به جا گذاشته است. شناخت و بررسی آرا و افکار او و نیز نقش او در روابط مولانا با دیگران(بزرگان، امرا، شیوخ و مریدان و...) بی‌شک در مطالعات مولوی‌شناسی اهمیت بسیار دارد. متأسفانه تاکنون به جز در مقدمه ولدنامه از استاد جلال‌الدین همایی، در هیچ اثر دیگری به طور مستقل، شخصیت و آثار و افکار سلطان‌ولد بررسی نشده است. در این پژوهش، سعی بر این بوده است که با گردآوری اطلاعات موجود درباره سلطان‌ولد، به‌خصوص از لابلای آثار خود او، و نقش او به عنوان فرزند مولانا در زمان حیات پدر و به عنوان نخستین گردآورنده آثار مولانا و نیز به عنوان مهم‌ترین و اثرگذارترین شخصیت در شکل‌گیری طریقه مولویه، و دوام آن پس از مرگ پدر بررسی و حتی‌المقدور تحلیل شود.

کلیدواژه‌ها

• مولانا
• سلطان ولد
• شمس تبریزی
• حسام‌الدین چلبی
• صلاح‌الدین زرکوب
• کریم‌الدین بکتمر
• جانشینی مولانا