نویسنده

• حسین میکائیلی

* دانشگاه آزاد اسلامی، واحد بوکان، گروه زبان و ادبیات فارسی، بوکان، ایران

چکیده

درون گرایی و دعوت به آرامش در دامن طبیعت را می‌توان مهم ترین ویژگی شعر او دانست؛ این بینش، ملهم از دو ویژگی بسیار مهمِ اندیشه اوست: عرفان و رمانتیسم؛ به عبارت دیگر، تلفیقی از عرفان و رمانتیسم در شعر او به چشم می‌خورد؛ اما همان گونه که عرفان سپهری، همان عرفان شناخته شده ایرانی ـ اسلامی نیست، رمانتیسم او نیز کاملاً با اصول این مکتب هم‌خوانی ندارد. در این مقاله، نخست، ضمن تحلیل نگرش نویسندگان درباره سپهری، رویکرد عرفانی و سپس دیدگاه‌ رمانتیک بررسی می شود، و سرانجام، پیوند عرفان و رمانتیسم در شعر و اندیشه او تبیین می گردد

کلیدواژه‌ها

• شعر معاصر فارسی
• شعر سپهری
• عرفان
• رمانتیسم