نویسندگان

• مصطفی گرجی
• اکرم امانی

دانشگاه پیام نور وعضو پژوهشی جهاد دانشگاهی

چکیده

گفته ها، کرده ها و داشته های پیامبران و قصص آن ها در اقوام و ادیان مختلف، موضوعی است که کمتر متنی از متون ادبی جهان از آن تهی است، در این میان، متون ادب فارسی جایگاه ویژه خود را دارد و از این لحاظ می توان گفت منحصر به فرد است، یکی از این عارفان نخستین که آرا و افکار او نیازمند ت أمل فراوان است عین القضات همدانی است، به گونه ای که در اثری چون تمهیدات، کمتر صفحه ای از کرده ها و کمتر بندی ازگفته ها و داشته های پیامبر تهی است، نویسندگان در این مقاله ضمن بررسی اوصاف و تصاویر مربوط به حضرت محمد در آثار او، و کیفیت ارتباط او با پیامبر، به بررسی تصویری از حضرت در تمهیدات پرداخته که با توجه به توغ ل نگارن دگان، در مجموعه متون عرفانی کم نظیر بوده و در بررسی آثار عین القضا ت به این مسئله توجه نشده است، آن تفاوت مقام با دو مقام دیدن و داشتن است، او در یک مقایس ه، مقام موسی را به دیدن، مقام « بودن » ماننده کرده که در اصل مقاله « بودن » ابراهیم را به شدن (خوردن) و مقام محمد را به مقام به تفاوت های مختلف این افعال در آن تصویر، پرداخته شده است.

کلیدواژه‌ها

• عین القضات همدانی داشته
• گفته و کَرده پیامبر مقامِ بودنِ و داشتن محمد(ص)

عنوان مقاله [English]

The Substance of Spiritual Life in ‘Eyn al-Qozāt Hamadāni’s View Mohammad in the State of Being or Seeing

نویسندگان [English]

• Mostafā Gorji
• Akram Amāni

چکیده [English]

Speeches, deeds, works, and stories of God‘s messengers among the people of different religions are subject matters which most of literary texts of the world have dealt with. In this regard, Persian literary texts have a special position, and it may be said that they are unique. One of the early Persian mystics whose thoughts and views need to be considered deeply is ‘Eyn al-Qozāt Hamadāni. In his book, Tamhidāt, one cannot find any page or paragraph that has no mention of the Prophet‘s speeches or deeds. In this article, while studying the attitudes and characteristics of the Prophet Muhammad in all of Hamadāni‘s works and his relation to the Prophet, the writers try to present, in particular, a picture of the Prophet in Tamhidat which is rarely done in mystical texts and is neglected by the specialists of ‘Eyn al-Qozāt. He distinguishes between the state of “being” and two states of “seeing” and “having”. In a comparison, he assimilates Moses‘ position to “seeing”, Abraham‘s to “having”, and Muhammad‘s to “being”.

کلیدواژه‌ها [English]

• ‘Eyn al-Qozāt Hamadāni
• Muhammad
• the Prophet
• the states of “being” and “having”