نویسنده
چکیده
مولوی از داستانپردازان بزرگ ادب فارسی است که هنر داستانگویی او در مثنوی بسیار جالب، درسآموز و در مواردی نو و قابل مقایسه با شیوههای داستانپردازی نوین در مغرب زمین است. در این مقال، با توجه به فرضیه یاد شده، به بیان و تحلیل چند داستان مشهور از مثنوی پرداخته میشود و هنرهای پیدا و پنهان داستانپردازی و شخصیتسازی صاحب مثنوی معرفی میشود. در این میان، نویسنده میکوشد هنر مولوی را در ایجاز، فضاسازی، گفتوگو، و بیان ما فی الضمیر به شیوه تداعی آزاد یا جریان سیّال ذهن، بیشتر از سایر هنرها نشان دهد.
کلیدواژهها