نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

• علی کریمپور قراملکی

هیات علمی جامعه المصطفی

چکیده

«حوت» یکی از تصویرهای مطرح خداوند در آیات مختلف قرآن، مانند آیات ۶1 و ۶3 سورۀ کهف، 1۶3 سورۀ اعراف، 1۴2 سورۀ صافات و ۴8 سورۀ قلم است. آگاهی از مقام و موقعیت حوت در داستان حضرت موسی(ع)، حضرت خضر(ع) و حضرت یونس(ع)، می‌تواند برای هر قرآن‌پژوهی دارای اهمیت باشد. شناخت ابعاد عرفانی و معنوی آن، از اهداف پژوهش در این نوشتار است. یافته‌های تحقیق با روش توصیفی‌تحلیلی به‌شیوۀ درک عمق معنایی آیات، نشانگر این حقیقت مهم است که واژۀ «حوت» در منظر قرآن، تنها تصویر حیوان ظاهری نیست بلکه نشانه و سمبل معنایی معنوی و عمیق عرفانی و اخلاقی است که هر مخاطبی را در مراتب مختلف آن، به‌سوی خود جذب و جلب می‌کند؛ درنتیجه، ذکر ماهی در قرآن کریم، برای ایجاد ارتباط و انس با خداوند و امتداد و گسترش درک و فهم انسان از عالم حس تا دنیای ناشناختۀ جان و دل انسان بیان شده است.

کلیدواژه‌ها

• حوت
• نون
• ماهی
• حضرت یونس(ع)
• حضرت موسی(ع)
• حضرت خضر(ع)