نویسنده
دانشگاه قم
چکیده
این مقاله با طرح مسئلهای با عنوان «نگاهی به انواع و مراتب زبان در حوزه گفتوگوی خدا و انسان» آغاز میشود و به اختصار، به مرور پیشینه انواع و مراتب زبان وحیانی در متون خداشناسی و عرفانی متقدم میپردازد و گونهگونی و تفاوت رویکردها و بینشها را در باب آن خاطر نشان میسازد، سپس در گفتاری با عنوان «درآمدی بر معنیشناسی وحی و وحی القلوب»، ماهیت وحی تشریعی یا سنّتی، به منزله میزان و معیاری برای دریافت بهتر وحی القلوب بحث میشود. پس از آن، به موضوع اصلی مقاله با عنوان «وحی القلوب یا وحی دلها» و ماهیت و جایگاه یکی از دلانگیزترین و ظریفترین مراتب وحی پرداخته میشود. این گفتار با نگاهی بر منابع خداشناسی متقدم آغاز میشود و در ادامه، به تبیین ماهیت و جایگاه وحی دلها با تأکید بر آرای مولوی میپردازد. استناد به آرا و آثار عرفا در باب ماهیت، جایگاه، سرچشمه، وجه تسمیه، استمرار، کارکرد و حجیت وحی القلوب در این گفتارـ با عنایت به تازگی و ظرافت موضوعـ میتواند به عنوان مقدمه و نقطه آغازی در ارائه تعریف دقیق و عالمانه از وحی دل و حدود و میزان و اعتبار آن، سودمند افتد.