نویسنده

• محمد ابراهیم ایرج پور

دانشگاه پیام نور مرکز اردستان

چکیده

از آنجا که در ادبیات و فرهنگ این مرز و بوم، عرفان و تصوف اسلامی بیشترین گستره و حجم را به خود اختصاص داده است، بررسی و تحلیل همه جانبه آن از دربایست هایی است که بر دوش پژوهندگان و ادبای ماست. در این راستا، گونه ای نادر از تبرک، کرامت و شفابخشی از خلال متون عرفانی انتخاب و مورد بررسی قرار گرفت.
به کرّات خوانده ایم که پیران عرفانی به سبب قوّت و قدرت باطنی و پرداختن مدام به روح خویش، می توانند در نفوس اشخاص، مریدان حتی اشیا و طبیعت اثرگذار باشند. این تأثیر گاه از راه نگاه و نظر(آنان که خاک را به نظر کیمیا کنند) و گاه با دعا و توجه قلبی است که غالباً به همّت تعبیر شده است(همّت طلب از باطن پیران سحرخیز) و در مواردی نیز مشایخ تصوف برای تیمن، دست یا انگشت بر سر و روی شخصی می کشیدند.
اما نوع نادر و شگفت از تبرک و شفابخشی ـ که موضوع این مقاله است ـ آن بوده که گاه عارف «آب دهان» خود را به دهان مرید یا اندامی که مبتلا به درد و بیماری بوده، می رسانده است و نتایجی شگرف و دیرباور از این «آب دهان» حاصل می‌شده است. این نوع از تبرّک به ندرت در آثار صوفیه دیده می‌شود و در متن مقاله به قدر وسع، شواهد آن جمع آوری و تحلیل گردیده است. در این مقاله، کوشیده تا ریشه های تاریخی این نوع از کرامت پیدا شود که نمونه های متعدد در زندگی حضرت رسول(ص) و یک نمونه از حضرت مسیح(ع) نیز در انجیل نشان داده شده است.

عنوان مقاله [English]

An infrequent way of giving blessing and healing in the Islamic mystical texts

نویسنده [English]

• M.I Irajpoor

چکیده [English]

Whereas Sufism and Islamic mysticism have played an essential role in the culture and civilization of our country, therefore it is duty of ous research scholars to do a comprehensive and minute investigation on various topics of Islamic mysticism. In this regard, an infrequent kind of benediction mentioned in the Sufi texts has been chosen and examined as the main subject of this article.
We know that Sufi masters because of their spiritual potentialities can impress on human beings’ souls and even on the non-rexistent objects of nature. This impact sometimes made through a look, benediction or touch of head or face of disciples. But an unususal way of giving blessing and healing which is the theme of this paper has been the use of spiritual sheykh’s spittle.
In the present paper the author attempts first to gather some examples of this way of giving blessing seen in the lifetime of Prophet Mohammad (p.b.u.h) and some Sufi saints, then to analyze their historical root. From a mythological view, spittle may be identified with the Watre of Life and there are a lot of poetic evidences that confirm the view in the terminology of Sufism.

کلیدواژه‌ها [English]

• Spittle
• blessing
• Healing
• Mystical Texts
• The Prophet Mohammad(p.b.u.h)