نویسندگان
دانشگاه اصفهان
چکیده
فصوصالحکم از مهمترین آثار عرفانی است که به سبب داشتن ویژگیهای متعدد از همان زمان تألیف، توجه بسیاری را به خود معطوف کرده است. یکی از خصایص این کتاب، شیوه تبویب و نامگذاری فصهای آن است. شارحان فصوص، همواره سعی کردهاند این نامگذاریها و دلیل انتساب هر حکمت را به پیامبری خاص توجیه و تفسیر کنند. نویسندگان این مقاله با بررسی فصوصالحکم و دیدگاههای ابنعربی و شارحان فصوص درباره نامگذاری فصها، ارتباط بین حکمت هر فص و نام پیامبری را که آن حکمت به او منسوب شده است، مشخص میکنند. تأمل در مطالب و موضوعات مطرح شده در هر فص تا حدی مشخص میکند که وجوه نامگذاری فصوص چه بوده و ابنعربی چه شاخصها و معیارهایی برای این کار در نظر داشته است.
کلیدواژهها