نویسنده
دانشگاه پیام نور محلات
چکیده
ابنعربی تحلیل خاصی از وحی دارد که از هستیشناسی او نشئت میگیرد. هستیشناسی او نیز بر تجلی حقتعالی مبتنی است. با تجلی او، همۀ پدیدههای عالم لباس تحقق بر تن کرده، بروز و ظهور مییابد. حقیقت محمدیه و انسان کامل، نخستین تجلی حقتعالی است که همۀ مواهب انبیا از عهد آدم تا آخرین آنها و وحی از آن نشئت میگیرد. از نظر ابنعربی، وحی که همان معانی مجرد عقلی است، در قالبهای حسی در مرتبۀ خیال، مقید است. از دیدگاه ابنعربی، وحی دو نوع است: یکی وحی عام که تمام موجودات عالم(ماسوی الله) را در بر میگیرد و دیگری، وحی خاص که همان الهام است. در تلقی وحی، گاه فرشتۀ وحی نقش ایفا میکند. از آنجا که وحی شریعت و نبوت مربوط به وضع و تنظیم قوانین و برنامههای زندگی بشر در این دنیاست، منقطع میشود، اما ولایت که مربوط به چهرۀ باطن و حقیقت دین است، استمرار مییابد.
کلیدواژهها
عنوان مقاله [English]
Revelation in the Perspectives of Ibn âArabi
نویسنده [English]
چکیده [English]
Ibn ‘Arabi’s knowledge about ontology caused him to have a specific interpretation of revelation. His ontology has been based on Emanation of God. He has asserted that all things flow from emanation of God. The first emanation of God presumed to be the "Perfect Man" or Muhammad (PBUH) who was the source of revelation and endowments of all prophets (from Adam to the latest). Ibn ‘Arabi introduces two types of revelation including general and special revelation. General revelation includes all creatures, whereas special revelation is given through inspiration or angels of revelation. As the purpose of revelation appears to be setting rules and life schedules which help people to live in the world, it can be ceased. However wilāyah which is the soul and essence of religion has always been continued.
کلیدواژهها [English]