نویسندگان
چکیده
یکی از مهمترین مقولات انسانشناسی، مقولۀ اخلاق است که موجبات تکوین شخصیت و تعالی انسان را فراهم میآورد. مطالعه در زمینۀ اخلاق، از دیرباز مورد توجه پژوهشگران عرصههای مختلف، بهخصوص فلسفه و عرفان بوده است. یکی از حوزههای مطالعات مربوط به اخلاق، اخلاق کاربردی است که به تحلیل مقولاتی بهعنوان فضیلت در عملکرد انسان میپردازد و به دلیل جایگاه آن در زوایای مختلف زندگی شخصی و اجتماعی، اهمیت مییابد. عمدهترین فضیلت اخلاقی در مقولۀ انسانشناسی(چه انسانشناسی اجتماعی و چه انسانشناسی الهی و عرفانی)، فضیلت اخلاقی مصاحبت و معاشرت است که در متون عرفان اسلامی، بهویژه در مثنوی، بهعنوان یک اصل و قاعدۀ کلی(جاذب و مجذوب) مطرح شده است. بنا بر این قاعدۀ کلی، رابطۀ بین مصاحبان بر اساس کاربردهای فضیلت در اخلاق قابل تبیین است. نگارندگان مقالۀ حاضر میکوشند تا ابتدا به به تبیین مفاهیم کلی مرتبط با موضوع بپردازند. سپس ضمن ارائۀ تحلیلی نظریات مختلف اندیشمندان، فضیلت مصاحبت را از دیدگاه انسانشناسی اجتماعی و عرفان اسلامی، با نگاه عمیقتری به مثنوی معنوی مورد بررسی قرار دهند.
کلیدواژهها
عنوان مقاله [English]
Virtue Ethics Analysis of Companion in Islamic Mysticism, especially Mathnawi of Rumi (Looking at the field of Social Anthropology)
نویسندگان [English]
چکیده [English]
One of the most important issues in anthropology is a moral issue that led to the development of the human personality and to provide excellence. Study on ethics, long of interest to researchers in various fields, especially in philosophy and mysticism. One of the areas of ethics applied ethics which deals with the analysis of the categories of excellence in human performance. Virtue ethics in anthropology main issue (whether divine or mystical anthropology and social anthropology), associate and associate moral virtue in Islamic mystical texts, it is dealt with.
First, the present article attempts to provide analysis and ideas, to explain the general concepts related to the issue and virtuous society from the perspective of social anthropology and Islamic mysticism, Mathnawi particular examine.
کلیدواژهها [English]