نویسندگان
چکیده
موضوع ولایت و ولی، یکی از محوری ترین موضوعات مطرح شده در عرفان اسلامی، است که غالب عرفا درباره آن، موضوعات و مباحث گوناگونی را مطرح کردهاند. بیشک یکی از بزرگترین عارفان مسلمان، شمسالدین محمد تبریزی، معرفتاندیش نامآور قرن هفتم هجری است که تحول بنیادینی بر تفکرات مولانا جلالالدین مولوی نهاد و نحله جدیدی از فرهنگ عرفانی را پایهگذاری کرد. شمس تبریزی در تنها اثر به جا مانده از خویش؛ یعنی مقالات، نظریههای جالبی در ابواب مختلف عرفانی از خود به یادگار گذاشته است که هر کدام از آنها کمنظیر و گاه بینظیر است. کتاب مقالات شمس که مجموعهای از منقولات پراکنده شمس تبریزی است، ساختار منظمی ندارد به همین دلیل، یافتن یک موضوع خاص از میان انبوهی از سخنان پراکنده او کاری بسیار دشوار و دیرباب است که مستلزم دقت و صرف وقت فراوان است.
در این پژوهش ضمن تشریح نظریات شمس تبریزی درباره ولایت و رویکردهای وی به این موضوع، آرای وی در این مورد طبقهبندی و با آرای عارفان نامدار قبل و همعصر او مقایسه شده است. علاوه بر این تلاش شده میزان بازتاب آرای شمس تبریزی در کتاب مثنوی مولوی نشان داده شود و تأثیر آن عقاید بر مثنوی مولوی بررسی شود. شمس تبریزی، نظریات بدیع و جالبی درباره ولایت عرضه کرده که نظیر آنها در آثار سایر عرفا و حتی در نزد مولوی یافت نمیشود. مباحث مربوط به معنای ولایت، اوصاف اولیا، پنهان بودن اولیا و راه شناخت اولیا از جمله موضوعاتی است که شمس تبریزی مطرح کرده که در این مقاله، نظریات بدیع شمس درباره این موضوعات، تبین و تشریح شده و میزان بازتاب آنها در مثنوی نشان داده شده است.
کلیدواژهها