نویسندگان
چکیده
حسین بن منصور حلاج، صوفی و عارف بزرگ در سال ۳۰۹ق، به اتهام دعوی حلول و الوهیت در بغداد به دار کشیده شد. زان پس زندگی، آموزهها و فرجام زندگی وی در تاریخ تصوف و فراتر از آن در ادبیات ایران بازتاب و مقبولیت کمنظیری یافته و با اسطوره درآمیخته است. روایات زندگی، فرجام و آموزههای منسوب به او، تداعیکنندۀ زندگی و اندیشه عیسی مسیح(ع) در باور مسیحیان است.
این مقاله با رویکردی تطبیقیتحلیلی سعی دارد برخی از همانندیها و تفاوتهای حلاج و حضرت مسیح(ع) را در سه بخش زندگی (سفرها، پیروان، کرامات و معجزات)، در مدعیات، رفتار و اندیشه، و نیز در فرجام زندگی (پیشگویی شهادت، نوشیدن جام، روز شهادت، نوع و کیفیت شهادت و...) بنمایاند و همچنین تفاوتهای دو دسته روایات، افسانهها و اسطورهها را نشان دهد. تشابهات بسیاری که گاهی پژوهشگران پیشین فقط به مواردی اندک یا به اشارهای گذرا بسنده کردهاند، در این مقاله با شرح و تبیین کامل بیان شده است؛ تشابهاتی که در قیاس با افتراقات، خواننده را به این نتیجه میرساند که اگر منصور حلاج را «مسیح پارسی» لقب دهند، نادرست نیست.
کلیدواژهها
عنوان مقاله [English]
aaaa
چکیده [English]
bbb
کلیدواژهها [English]