نشانه‌شناسی عنوان مثنوی‌های عطار نیشابوری

نویسنده

استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی، مرکز آموزش عالی اقلید، اقلید، ایران

چکیده

نشانه‌شناسی علم مطالعۀ انواع نشانه‌ها، عوامل حاضر در فرایند تولید معنا و تعبیر آن‌ها و قواعد حاکم بر نشانه‌هاست. یکی از حوزه‌های نشانه‌شناسی، عنوان اثر است. عنوان در آثار عرفانی عطار از جمله منطق‌الطیر، مصیبت‌نامه، اسرارنامه و الهی‌نامه نشانه‌ای است که معناهای ضمنی فراوانی در بطن خود دارد. در این پژوهش به‌شیوۀ توصیفی‌تحلیلی، نشانه‌شناسی عنوان در آثار عطار، ویژگی‌های عنوان از لحاظ معنا و کارکردهای آن مورد بررسی قرار گرفت تا دلالت‌های ضمنی آن‌ها آشکار شود. هدف از این پژوهش کشف روش‌های به‌کاررفته در گزینش عنوان و نوع رابطۀ عنوان با متن و تحلیل نشانه‌های موجود در متن و نوع رابطۀ آن‌ها با عنوان است. یافته‌های پژوهش نشان‌دهندۀ به‌کارگیری دو روش بینامتنیت و نمادپردازی در گزینش عنوان است. بررسی نشانه‌شناسی متن اثر نیز نشان می‌دهد که عناوین به‌مثابۀ متنی موازی با متن اصلی قرار گرفته و در شخصیت‌پردازی و معرفی موضوع و محتوا وارد شده و با هدف معناافزایی و تکمیل معناهای متن حرکت کرده و به‌واسطۀ محور جانشینی به‌وسیلۀ نشانه‌های موجود در متن تقویت شده است. بررسی نشانه‌ها در محور هم‌نشینی نشان می‌دهد که معناها در ارتباط با یکدیگر قرار گرفته و به تولید معناهای مورد نظر شاعر انجامیده است.

کلیدواژه‌ها

  1. قرآن کریم، ترجمۀ محمدمهدی فولادوند (1377)، تهران: دفتر مطالعات تاریخ و معارف اسلامی.
  2. آذرشب، محمدعلی (1396)، «نشانه‌شناسی عنوان قصیده (حفر علی یاقوت العرش) سرودۀ محمدعلی شمس‌الدین»، مجلۀ زبان و ادبیات عربی، دورۀ نهم، شمارۀ 16، 10ـ۲۵.
  3. آملی، سید حیدر آملی (1368)، جامع الاسرار، تهران: انتشارات علمی‌فرهنگی وزرات فرهنگ و آموزش عالی.
  4. احمدی، بابک (1380)، از نشانه‌های تصویری تا متن، تهران: مرکز.
  5. اقدامی، رضا (1395)، «سحر حلال (بررسی چیستی سحر در اندیشۀ مولانا)»، کنگرۀ بین‌المللی علوم اسلامی، مجلۀ علوم انسانی، دورۀ اول، تهران.
  6. اکبرپور، لیلا (۱۳۹۴)، «بررسی سطوح معنایی نشانه‌ها در منطق‌الطیر عطار با رویکرد به نشانه‌شناسی»، کنفرانس بین‌المللی پژوهش در علم و تکنولوژی، ۱ـ۱۹.
  7. امامی، نصرالله (1391)، «اسطورۀ جام جم در عرفان اسلامی»، مجله پژوهش‌های ادبی عرفانی (گوهر گویا)، دورۀ ششم، شمارۀ 22، 1ـ24.
  8. ایمانیان، حسین (1392)، «بوطیقای عنوان‌شناسی نوشته‌های تصوف از آغاز تا قرن هشتم هجری»، مجلۀ مطالعات عرفانی، شمارۀ 18، 29ـ58.
  9. بتلاب اکبرآبادی، محسن و رضی، احمد (۱۳۹۲)، «کارکرد روایی نشانه‌ها در حکایت رابعه از الهی‌نامه عطار»، متن‌‌شناسی ادب فارسی، سال پنجم، شمارۀ ۱ (پیاپی ۱۷)، ۱۳ـ۲۷.
  10. جمالی، شهروز (1392)، «بررسی و تطبیق شخصیت جمشید و سلیمان در مثنوی‌های عطار و دیوان حافظ و و دیوان خواجو»، فصلنامۀ تخصصی تحلیل متون زبان و ادبیات فارسی، دورۀ پنجم، شمارۀ 35، 9ـ36.
  11. چندلر، دانیل (1387)، مبانی نشانه‌شناسی، ترجمۀ مهدی پارسا، تهران: پژوهشگاه فرهنگ و هنر اسلامی.
  12. حقیقی، مانی (1384)، سرگشتگی نشانه‌ها، تهران: قصه.
  13. دوسوسور، فردیناند (1378)، دورۀ زبان‌شناسی عمومی، ترجمۀ کورش صفوی، تهران: نشر هرمس.
  14. دینه سن، آنه ماری (1380)، درآمدی بر نشانه‌شناسی، ترجمۀ مظفر قهرمان، آبادان: نشر پرسش.
  15. رشت بهشت، اشرف السادات (1395)، «عنوان‌شناسی در داستان‌های گلی ترقی و زویا پیرزاد»، همایش انجمن ترویج زبان و ادبیات فارسی، دورۀ یازدهم.
  16. سجودی، فرزان ( 1388)، نشانه‌شناسی کاربردی، تهران: قصه.
  17. ضیمران، محمد (1382)، درآمدی بر نشانه‌شناسی، تهران: قصه.
  18. طایفی، شیرزاد و شیخ الاسلامی، محمد (1396)، «نقد نشانه‌ـ معناشناختی داستان شیخ صنعان در منطق‌الطیر عطار (با تکیه بر نظام‌های گفتمان)»، پژوهش‌نامۀ نقد ادبی و بلاغت، دورۀ ششم، شمارۀ 1، 33ـ50.
  19. عامری، محمدعلی و همکاران (1395)، «نشانه‌شناسی ادبی شخصیت فرعون در قرآن کریم»، فصلنامۀ پژوهش‌های ادبی ‌ـ قرآنی، دورۀ دوم، 143ـ164.
  20. العبیدی، علی احمد (2009)، «عنوان فی قصص وجدان الخشاب»،. دارسات الموصلیه، 59ـ79.
  21. عطار، فریدالدین (1386)، مصیبت‌نامه، تصحیح محمدرضا شفیعی کدکنی، چ۲، تهران: سخن.
  22. ـــــ (1386)، اسرارنامه، تصحیح محمدرضا شفیعی کدکنی، چ۲، تهران: سخن.
  23. ـــــ (1386)، الهی‌نامه، تصحیح محمدرضا شفیعی کدکنی، چ۳، تهران: سخن.
  24. ـــــ (1395)، منطق‌الطیر، تصحیح محمدرضا شفیعی کدکنی، چ۱۵، تهران: سخن.
  25. فیروزی، رضا (1394)، «تحلیل نمادین زوجیت و نکاح از منظر عرفان اسلامی با تأکید بر آرای ابن‌عربی»، پژوهش‌نامه عرفان، شمارۀ 16، 97ـ121.
  26. قائمی‌نیا، علیرضا (1389)، بیولوژی نص، تهران: سازمان انتشارات پژوهشگاه فرهنگ، اندیشه اسلامی.
  27. کالر، جاناتن (1388)، در جست‌وجوی نشانه‌ها (نشانه‌شناسی، ادبیات، واساری)، ترجمۀ لیلا صادقی و تینا امراللهی، تهران: نشر علم.
  28. نجفی، ابوالحسن (1371)، مبانی زبان شناسی و کاربرد آن در زبان فارسی، تهران: نشر نیلوفر.
  29. نصیری محلاتی، احمد (1393)، «نگرشی تطبیقی بر مفاهیم انسان کامل و کیمیا در حوزۀ عرفان با تکیه بر دیدگاه‌های عرفانی حکمت متعالیه و جابر بن حیان»، فصلنامۀ حکمت صدرایی، دورۀ هشتم، شمارۀ 2، 155ـ168.
  30. نعمتی قزوینی، معصومه (1398)، «نشانه‌شناسی عنوان در شعر احمد مطر بر اساس دیدگاه سوسور»، فصلنامه لسان المبین، دورۀ یازدهم، شمارۀ 38، 103ـ۱۲۷.
  31. ولی‌نیا، بهارک و بهنام‌فر، محمد (1396)، «عنوان‌شناسی تطبیقی نام سروده‌های دو مجموعه زمستان اخوان و المجد الاطفال و الزیتون البیاتی از منظر مکتب رمانتیسم»، مجلۀ زبان و ادبیات فارسی، شمارۀ 82، 297ـ302.
  32. Eco U. (1976), A Theory of Semiotics, Bloomington and London: Indiana University Press.
  33. Leo, H.H. (1981), La marque du titre, dispositifs sémiotiques d’une pratique textuelle, Newyork: Mouton publishers, the hague,
  • تاریخ دریافت: 09 بهمن 1401
  • تاریخ بازنگری: 06 تیر 1402
  • تاریخ پذیرش: 09 بهمن 1401
  • تاریخ انتشار: 01 دی 1399