بررسی روابط بینامتنیتی تمثیل‌های تقابل جان با جسم و جهان در متون عرفانی (مورد مطالعه: کشف الاسرار میبدی، مثنوی‌های عطار و مولوی)

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی (عرفان)، زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه ارومیه، نویسنده مسئول

2 استاد زبان و ادبیات فارسی، گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه ارومیه

3 استادیار زبان و ادبیات فارسی، گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه ارومیه

چکیده

قصۀ هبوط روح انسان به جهان، اسارت در جسم و جهان و عروج دوباره به ملکوت اعلی، قصۀ مکرر سنت عرفانی ماست. عرفا با تکیه بر تفسیر آیات قرآن کریم بر این باورند که روح انسان قبل از هبوط به تن و جهان، عشق الهی را درک کرد اما با هبوط از بارگاه حق تعالی دور ماند و اسیر جسم و جهان شد. جسم با هوای نفس گرایش به جهان و مادیات جهانی یافت اما جان با درک عشق الهی، به فکر عروج دوباره به عالم علوی شد، ناگزیر تقابل‌ بنیادی میان جان و تن شکل گرفت. در دوره‌های مختلف، عارفان با شیوه‌ها و شگردهای گوناگون این قصه را تکرار کرده‌اند؛ تمثیل‌سازی شگرد بلاغی و بینامتنیتی در بازگویی این تقابل است. در این مقاله با بررسی چندین تمثیل برجسته در این موضوع، تمثیل‌‌سازی این تقابل در کشف‌ الاسرار میبدی، مثنوی‌های عطار و مثنوی مولوی با هدف کشف روابط بینامتنیتیِ تمثیل‌های این تقابل در متون عرفانی بررسی شده است. نتایج بررسی نشان داد بینامتنیت آگاهانه، ارتباط فرامتنی و مناسبات پیش‌زمینه‌ای در تمثیل‌سازی این تقابل وجود دارد که با سه رویکرد بینامتنیت صریح و آشکار، بینامتنیت غیرصریح و پنهان و بینامتنیت ضمنی، تمثیل‌ها تکرار، بازپروری و با تغییرات جزئی و کلی در ساختار و محتوا آمده است. میبدی با تمثیل از سنت عرفانی ماقبل خود استفاده کرده و عطار و مولوی از کشف‌ الاسرار بهره برده‌اند. مولوی هم علاوه بر کشف‌ الاسرار از تمثیل‌های عطار بهره برده است.

کلیدواژه‌ها

  1. قرآن کریم (1393)، ترجمۀ حسین انصاریان، خط سید عبدالمهدی حسن‌زاده، تهران: سازمان دار القرآن الکریم، نشر تلاوت.
  2. آلن، گراهام (1383)، بینامتنیت، ترجمۀ پیام یزدانجو، تهران: مرکز.
  3. احمدی، بابک (1391)، ساختار و تأویل متن، تهران: مرکز.
  4. اوجاق علی‌زاده، شهین (1385)، «تقابل عقل و عشق از دیدگاه عطار»، پژوهشنامه فرهنگ و ادب، سال دوم، شمارۀ 3، ۱۳۹ـ۱۷۸.
  5. برتنس، هانس (1384)، مبانی نظریه ادبی، ترجمۀ محمدرضا ابوالقاسمی، تهران: ماهی.
  6. پاک‌نژاد، اکرم (1390)، بررسی و نقد تحلیلی داستان‌ها، سخنان و احوال صوفیه در کشف ‌الاسرار میبدی (تا پایان سورۀ توبه) و مقایسۀ آن‌ها با تذکرة ‌الاولیای عطار نیشابوری، دانشگاه آزاد اسلامی واحدتهران مرکزی، مجتمع دانشگاهی ولیعصر(عج)، دانشکده ادبیات وعلوم انسانی، استاد راهنما: تراب جنگی قهرمان.
  7. پورنامداریان، تقی (1375)، رمز و داستان‌های رمزی (تحلیلی از داستان‌های عرفانی ـ فلسفی ابن یبنا و سهروردی)، تهران: علمی و فرهنگی.
  8. خدیور، هادی و توحیدیان، رجب (1389)، «عقل و تقابل آن با عشق و جنون در مثنوی و غزلیات شمس»، فصلنامه تحقیقات تمثیلی در زبان و ادبیات فارسی، دورۀ دوم، شمارۀ 3، ۲۹ـ۵۴.
  9. درودگریان، فرهاد (1393)، تقابل عشق و عقل در مثنوی، چ۱، بی‌جا: فرهنگ مانا.
  10. دشتی، مهدی (1382)، «تأملی دوباره در تفسیر کشف الاسرار میبدی»، مجله سفینه، شمارۀ 1، 31ـ51.
  11. ریاحی، محمدامین (1372)، بگشای راز عشق (گزیده کشف‌ الاسرار میبدی)، تهران: سخن.
  12. زرین‌کوب، عبدالحسین (1355)، با کاروان حله، تهران: جاویدان علمی.
  13. ــــــــــ (1382)، نردبان شکسته، شرح توصیفی و تحلیلی دفتر اول و دوم مثنوی، تهران: سخن.
  14. ـــــــــ(1368) ، سرّ نی، تهران: علمی.
  15. ضیایی، انور (1389)، «تقابل عقل و عشق در مثنوی مولانا و حدیقه سنایی»، فصلنامه زیبایی‌شناسی ادبی، پیاپی 4 ISC، 119ـ۱۴۰.
  16. عطار نیشابوری، فریدالدین محمد بن ابراهیم (1386)، اسرارنامه، مقدمه و تصحیح و تعلیقات محمدرضا شفیعی‌کدکنی، تهران: سخن.
  17. ـــــــــ (1388)، دیوان عطار، با مقدمۀ سعید نفیسی، ویراسته کاظم مطلق، تهران: آبان.
  18. ـــــــــ (1389)، منطق‌‌الطیر، مقدمه و تصحیح و تعلیقات محمدرضا شفیعی‌کدکنی، چ۱۰، تهران: سخن.
  19. ـــــــــ (1392)، مصیبت‌نامه، مقدمه و تصحیح و تعلیقات محمدرضا شفیعی‌کدکنی، تهران: سخن.
  20. غزالی، احمد (1368)، سوانح العشاق، تصحیح هلموت ریتر، تهران: مرکز نشر دانشگاهی.
  21. فتوحی، محمود (1384)، «تمثیل، ماهیت، اقسام، کارکرد»، مجله دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تربیت معلم، سال 12 و 13، شمارۀ 94، 141ـ178.
  22. فروزانفر، بدیع‌الزمان (1357)، شیخ فریدالدین عطار نیشابوری، شرح احوال و آثار او، تهران: کتابفروشی دهخدا.
  23. گرجی، مصطفی (1384)، «تحلیل بوطیقای قصه موسی و خضر در مثنوی و کشف‌ الاسرار»، پژوهش‌های ادبی، شمارۀ 9 و 10، 181ـ200.
  24. مجلسی، محمدباقر (1403ق)، بحار الانوار، بیروت: دار احیاء التراث العربی.
  25. محمدی، حسین (1388)، «مقایسۀ ساختاری تجربۀ دینی و شهود عرفانی»، فصلنامه اندیشه‌ نوین دینی، شماره 18، 27ـ52.
  26. معینی، نسرین (1392)، رابطه جسم و روح از دیدگاه مولانا و عطار، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران مرکزی، پایان‌نامه کارشناسی ارشد، استاد راهنما: عبدالرضا مظاهری.
  27. مکاریک، ایرنا ریما (1388)، دانشنامه نظریه‌های ادبی معاصر، تهران: آگه.
  28. مولوی، جلال‌الدین (1387)، کلیات شمس، تصحیح بدیع‌الزمان فروزانفر، تهران: امیرکبیر.
  29. ـــــــ (1397)، مثنوی معنوی، تصحیح محمدعلی موحود، تهران: هرمس.
  30. میبدی، ابوالفضل رشیدالدین (1393)، کشف‌ الاسرار و عُدَّة‌ الابرار معروف به تفسیر خواجه عبدالله انصاری، به سعی و اهتمام علی‌اصغر حکمت، چ۹، تهران: امیرکبیر.
  31. میری، محمد (1391)، «بررسی چگونگی ارتباط نفس با بدن از دیدگاه ابن عربی»، نشریه حکمت عرفانی، سال 1، شمارۀ 4، 73ـ87.
  32. نامور مطلق، بهمن (1386)، «مطالعۀ ارجاعات درون‌متنی در مثنوی با رویکرد بینامتنی»، پژوهشنامه علوم انسانی، شمارۀ 54، 442ـ429.
  33. نجفی، علی (1397)، «بررسی تطبیقی حکایت مؤذن از تفسیر عرفانی کشف‌ الاسرار میبدی و شیخ صنعان»، دو فصلنامه ادیان و عرفان تطبیقی، سال 2، شمارۀ 3، 23ـ44.
  34. نیکپور، خیرالنساء و نیکزاد، عباس (1395)، بررسی تقابل عقل و نفس در مثنوی مولانا، چ۱، نشر نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه‌ها، معارف.
  35. همدانی، عین‌القضات (1389)، تمهیدات، با مقدمه و تصحیح و تحشیه عفیف عسیران، تهران: دانشگاه تهران.
  • تاریخ دریافت: 09 بهمن 1401
  • تاریخ بازنگری: 06 تیر 1402
  • تاریخ پذیرش: 09 بهمن 1401
  • تاریخ انتشار: 01 دی 1399