نویسندگان
1 استادیار گروه فلسفه دانشگاه شاهد، نویسنده مسئول
2 استادیار گروه فلسفه دانشگاه شاهد
چکیده
مسئلۀ شر و چگونگی رویارویی با آن از بنیادیترین اندیشههایی بوده که در طول تاریخ، همواره خاطر بشر را به خود مشغول داشته است. در بین ادیان آسمانی، دعا یکی از ابزارهای کارگشا در رویارویی با شرور معرفی شده است. کژتابی متدینان در فهم این آموزه و گمان نادرستشان در گرهگشایی همۀ دعاها از همۀ گرفتاریها، ضرورت این پژوهش را بیش از پیش روشن میسازد. لذا پرسش اصلی این نوشتار آن است که بر پایۀ اندیشههای ابنعربی، گونههای دعا کداماند و چگونه میتوان با آنها بر صدمات روحی و جسمی ناشی از شرور و بیماریها فائق آمد یا از آن در حین گرفتاریها بهمثابۀ نردبانی برای تعالی روحی بهره جست؟ این پژوهش در روی آوردی توصیفیتحلیلی به آرای ابنعربی، به این نتایج دست یافت: 1. ابنعربی انواع سؤال و دعا را به سه قسم لفظی و حالی و استعدادی تقسیم میکند؛ 2. ابنعربی سؤال لفظی را به استعجالی و احتمالی و امتثالی تفصیل میدهد؛ 3. از منظر عرفانی، انسان کامل یا از هر گونه سؤالی دست میشوید یا فقط از روی امتثال سؤال میکند؛ 4. فقط با سؤال احتمالی و امتثالی میتوان آسیبهای ناشی از بدیها و بیماریها را به حداقل رساند. از کارکردهای دیگر گونهبندی دعا، کاهش نومیدیها و فزونی امیدها و به دنبالش کاستن رنجِ آلام و ناملایمیهاست.
کلیدواژهها