منابع
ابن‌منظور، محمد بن مکرم. (۱۴۱۴ق). لسان العرب. بیروت: دار صادر.
افراسیابیان، حسین. (1394). بررسی کاریکلماتورهای زبان فارسی براساس مدل فضاسازی کُلسون. دانشگاه شیراز: دانشکده ادبیات و علوم انسانی.
ان‍ص‍اری، ع‍ب‍دال‍له بن محمد. (۱۳۶۲).طبقات الصوفیه. تهران: توس.
اونز، وی ویان و گرین ملانی. (1400). الف - ب زبان‌شناسی‌شناختی (1). ترجمۀ جهانشاه میرزابیگی. تهران: آگاه
بالو و رضاپور. (۱۴۰۰). «بررسی ساحات تفسیر زمینه‌زدایانۀ ابوسعید در اسرار التوحید». فصلنامۀ علمی ادبیات عـرفانـی و اسطوره‌شنـاختی، 17 (64)، 89ـ115.
بهاءالدین ولد، محمد بن حسین. (13۳۳). معارف: مجموعه مواعظ و سخنان سلطان العلما بهاءالدین محمد بن حسین خطیبی بلخی مشهور به بهاء ولد. تصحیح بدیعالزمان فروزانفر. تهران: طهوری.
جامى، عبدال‍رح‍م‍ن بن احمد. (1858). نفحات الأنس. کلکته: مطبعة لیسى.
راغب اصفهانی، حسین بن محمد. (۱۴۱۲ق). مفردات الفاظ القرآن. بیروت: دار الشامیه.
زرین‌کوب، عبدالحسین. (1374). بحر در کوزه: نقد و تفسیر قصه‌ها و تمثیلات مثنوی. تهران: علمی.
سمعانى، احمد. (1387). روح الأرواح فى شرح أسماء الملک الفتاح. چ۲. تهران: انتشارات علمى و فرهنگى.
شفیعی کدکنی، محمدرضا. (1387). زبان شعر در نثر صوفیه. تهران: سخن.
شفیعی‌کدکنی، محمدرضا. (1385). موسیقی شعر. تهران: انتشارات توس.
عطار، شیخ فریدالدین. (1386). مصیبت‌نامه. مقدمه، تصحیح و تعلیقات محمدرضا شفیعی‌کدکنی. تهران: سخن.
عطار، شیخ فریدالدین. (1905). تذکرة الاولیا‌ء. تصحیح رینولد نیکلسون. لیدن: مطبعة لیدن.
ق‍ش‍ی‍ری، ع‍ب‍دال‍ک‍ری‍م بن ه‍وازن. (۱۳۷۴). رس‍ال‍ۀ ق‍ش‍ی‍ری‍ه. ترجمۀ اب‍وع‍ل‍ی ح‍س‍ن بن احمد ع‍ث‍م‍ان‍ی. تصحیحات و اس‍ت‍دراک‍ات بدیعالزمان فروزانفر. تهران: ش‍رک‍ت انتشارات علمی و ف‍ره‍ن‍گ‍ی.
مایر، فریتس. (1382). بهاء ولد زندگی و عرفان او اثر. ترجمۀ مریم مشرف. تهران: هرمس.
محمدبن‌منور. (1899). اسرار التوحید فی مقامات الشیخ ابوسعید میهنی. الیاس میرزا بوراغانسکى - بطرزبورغ (سن پطرزبورگ).
Attardo, S., Attardo, D. H., Baltes, P., & Petray, M. J. (1994). The linear organization of jokes: Analysis of two thousand texts. Humor: International Journal of Humor Research 7(1): 27-54.
Coulson, Seana, Thomas P. Urbach & Marta Kutas. 2006. Looking back: Joke comprehension and the space structuring model. Humor: International Journal of Humor Research 19(3).229–250. https://doi.org/10.1515/HUMOR.2006.013
Coulson, Seana. 2001. Semantic leaps: Frame-shifting and conceptual blending in meaning construction. Cambridge/New York: Cambridge University Press. https://doi.org/10.1017/CBO9780511551352
Coulson, Seana. 2015. Frame-shifting and frame semantics: Joke comprehension on the space structuring model. In Geert Brône, Kurt Feyaerts & Tony Veale (eds.), Cognitive linguistics and humor research, 167–190. Berlin/Boston:Walter de Gruyter.https://doi.org/10.1515/9783110346343-009
Fillmore, C. J. (1968). The case for case. In E. Bach, R. T. Harm (eds.), Universals of Linguistic Theory, New York: Holt, Rinehart and Winston, 1-90.
Fillmore, C. J. (1982). Frame Semantics. In Linguistic Society of Korea (ed.).Linguistics in the morning calm. Seoul: Hanshin Publishing. pp. 111–136.
Grice, H.P. (1975). Logic and Conversation. In Cole P, Morgan J.L
Langacker, Ronald. W. (1987). Foundations of Cognitive Grammar. Theoretical Prerequisites, Stanford: Stanford University Press.
Lee, D. (2001). Cognitive Linguistics. Oxford: Oxford University Press.
Minsky, M. (1975). Frame system theory. In P. N. Johnson-Laird, P. C. Wason (eds.), Thinking: Readings in Cognitive Science. Cambridge, UK:Cambridge University Press, 355-376.
Sanford, A. J. & Garrod, S. C. (1981). Understanding Written Language: Explorations Beyond the Sentence. Chichester, UK: John Wiley & Sons.
Schank, R. C. & Abelson, R. P. (1977). Scripts, Plans, Goals, and Understanding: An Inquiry into Human Knowledge Structures. Hillsdale, NJ: Lawrence Erlbaum Associates.
Sperber, D. & Wilson, D. (1911). Relevance: Communication and Cognition. Oxford: Blackwell
مطالعات عرفانی
)