مطالعات عرفانی
بررسی ظرفیت های طریقه احراقیه و اجرای آن در دنیای معاصر با تکیه بر سوره حمد
نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 دانشگاه اصفهان. گروه فلسفه اسلامی
2 دانشگاه اصفهان. دانشکده الهیات
چکیده
احراقیه، روشی سلوکی- تربیتی در نظام عرفانی اسلام شیعی است که بر نفی صفات نفسانی و تعلقات مادی به عنوان موانع اصلی در مسیر وصول به وحدت وجود تأکید دارد. هدف نهایی این روش، تجربه وحدت با عالم وجود و مبدأ هستی و رهایی از محدودیت های وجودی است. وصول به وحدت وجود منشأ هم نوایی با عالم هستی و لذت پایدار اتصال به منبع خیرات و نجات از بحران فلسفی تنهایی بنیادین در جهان معاصر است. رویکرد احراقیه ، با تمرکز بر ریاضت و زهد، به دنبال پالایش روح و افزایش آگاهی معنوی است. بر اساس آموزه های عرفای معاصر ساختار وجودی انسان از دو اصل فقر و طمع تشکیل شده است .طریقه احراقیه راهی جهت ازاله این دو نقیصه است. روش احراقیه، مبتنی بر ترک دنیا و تعلقات آن، خودسازی مداوم و تمرکز بر تجلیات الهی است. این روش، با تاکید بر فنا و نفی وجود فردی، به دنبال شهود و تجلی حقیقت مطلق است. ضرورت احراقیه، در یافتن راهی برای رهایی از گرفتاری های نفسانی و رسیدن به کمال معنوی نهفته است. کاربرد این روش در حوزههای مختلفی از جمله اخلاق، عرفان و فلسفه اخلاق قابل بررسی است. نتایج این روش، در صورت طی مراحل صحیح، میتواند به تجربه وحدت وجودی و تغییر در نگرش فرد منجر شود. این تجربه، میتواند به معنویت و آرامش درونی منجر شود، اما نیازمند راهنمایی و مراقبه صحیح است.
)