نویسندگان

• ندا امین ¹
• یحیی طالبیان ²

¹ مدرس دانشگاه، دکتری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه علامه طباطبائی، نویسنده مسئول

² استاد گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه علامه طباطبائی

چکیده

بررسی ‌نظام‌ متنی ‌و چگونگی ‌توالی‌ کلمات ‌در بخش‌آغازگر/‌‌پایان‌بخش ‌و توجه به ‌ساخت‌اطلاعی، ‌‌‌نوع ‌آغاز‌گرها، بی‌نشانی و نشان‌دار بودن ساختار جمله، کارکرد قیدها و ادات نفی در جمله‌ها و بندهای معنایی‌ دو رسالۀ «در بیان آداب اهل تصوف» و «آداب‌ خلوت» از کتاب الانسان الکامل بر اساس‌ رویکرد نقش‌گرای‌هلیدی، متوجه‌ کاربرد مکرر و معنادار انواع مختلفی از ابزارهای بیانی «تأکید» در این متن می‌شویم. ساختارهای نشان‌دار جمله‌ که اغلب دلالت به معنای ‌تأکید دارند، کاربرد گستردۀ آغازگرهای بینافردی (وجه‌نما و زمان‌دار)، کاربرد معنادار قیدهای ‌زمانی ‌دارای مفهوم استمرار و تأکید، ایجاد حصر و قصر با کاربرد قیدهای نفی ‌و تأکید، القای مفهوم ‌تأکید به‌‌همراه ‌حروف ‌ربطی بیانِ حکم و علت، کاربرد تکرار به‌عنوان ‌ابزار تأکیدی، در نهایت ‌حتی کاربرد ابزارهای بیانی تأکید در جمله‌هایی با ساختارهای بی‌نشان، نمایانگر تمرکز گفتمان نویسنده بر مقولۀ تأکید است.  نتیجۀ این بررسی که به روش توصیفی‌تحلیلی صورت گرفت و تحلیل این یافته‌هاها در کنار بافت موقعیت تولید اثر، نشان می‌دهد که هدف نگارش در این متن، نه بازگویی مکرر گفته‌های پیشینیان، که جلب توجه مخاطب به این «تأکید و اهمیت» است. گفتمان غالب نسفی در این دو رساله، گفتمانی تعلیمی‌تأکیدی است و نویسنده برای القای این گفتمان از انواع روش‌های تأکید در زبان فارسی بهره می‌گیرد.

کلیدواژه‌ها

• الانسان الکامل
• تأکید
• تصوف
• ساخت‌اطلاعی
• گفتمان تعلیمی
• نسفی

عنوان مقاله [English]

The Significance of "Focus" and Its Methods in the Information Structure of the Didactic Discourse in “Al-ensān Al-Kāmel” by Nasafi

نویسندگان [English]

• Neda Amin ¹
• Yahya Talebian ²

¹ Ph.D. Graduate in Persian Language and Literature from Allameh Tabataba’i University (n_amin25@yahoo.com).

² Professor, Department of Persian Language and Literature, Allameh Tabataba’i University.

چکیده [English]

We aim to decipher the repeated and meaningful usage of various kinds of expression devices for "Focus" in "In Expressing Ceremonials of Sufism" and "Ceremonials of Reclusion" from the book Al-Insān al-Kāmil according to the functional approach of Halliday. We try to accomplish this goal by analyzing the textual order and the sequence of words in the Theme/‌‌Rheme part through paying attention to information structure, themes ' sort, unmarked/marked sentence structure, adverb function, negation adjunct in sentences and meaningful paragraphs in these two epistles. Our research shows that the marked structures of the sentence which mostly convey focus, have widespread usage of interpersonal themes (Modal/Usuality/ Probability), the remarkable usage of adverbs of frequency and focus concept, creation of restriction using adverbs of negation and adverbs of focus, induction of the concept of focus along with conjunctions of expression of cause, usage of repetition as an focus devices, and finally, the usage of expression devices for focus in sentences with unmarked structures. This implies that the writer's discourse is centered on focus. The study is descriptive-analytical and by locating the text in its context, conducts the data analysis which demonstrated that the purpose of this research is not repeating what is available in the already existing literature on this subject, but to highlight "emphasis and significance" in the mind of the readers. Finally, the argument represents that the dominant discourse of Nasafi in the two epistles was didactic-emphasis and the writer used every sort of emphasis in the Persian language to induce this discourse.

کلیدواژه‌ها [English]

• Keywords: Al-Insān al-Kāmil
• Focus
• Sufism
• Information Structure
• Didactic Discourse
• Nasafi